Kış, soğuk, beyaz, zor... Ama kendi tarzıyla da güzel. Tüm sokağın bembeyaz bir örtüyle örtündüğünü sıcak odanın hafif buğulanmış penceresinden seyretmek paha biçilemez. Şu da bir gerçek ki, kış hastalıklarla geliyor, soğuk algınlığı ve nezle gibi ama kar öyle değil. Kar bana bir çeşit temizliği çağrıştırıyor. Aslında beni büyülüyor. Gökten düşen beyaz parçacıklar.. Nasıl oluyor? Ah, tamam nasıl olduğunu bilimsel olarak biliyorum. Ama bilimsel açıklamasını bilmek yetmiyor. Bazı şeyleri bilmek de yetmiyor sanırım artık. Bu durum bizim kuşağın ortak problemi galiba. Bilmenin ötesine geçmeye, hissetmeye ihtiyaç duyuyoruz. Onunla da yetinmeyip ifade etmek paylaşmak istiyoruz. Ben de burada bunu yapmak istiyorum. Hissettiğimi paylaşmak...